Vanochtend begon de dag hier in het prachtige Dwingeloo met een verrassing: sneeuw! Terwijl ik mijn to-do lijstje in gedachten al aan het afwerken was, stelden mijn kinderen de ultieme vraag: “Zullen we een sneeuwpop maken?”
Het was een moment van keuzes: de vaatwasser uitruimen, inpakken, bedden opmaken… en nog veel meer dat op mijn ‘moeten’-lijstje stond. Maar hoe lang blijft die sneeuw liggen? En hoe bijzonder is het om samen voor school nog wat plezier te beleven?
Terwijl we grote sneeuwballen rolden, stelde mijn oudste een eenvoudige vraag: “Hoe draai jij die perfect ronde ballen, mam?” Ik demonstreerde het, we deden het samen en al snel was hij zelf aan het rollen. Voordat we het wisten, hadden we een sneeuwpop staan. Toen kwam mijn jongste naar me toe met de volgende vraag: “Mam, hebben we een wortel voor de neus, en hoe maken we de ogen?”
Ik legde uit dat we geen wortel hadden, maar dat hij zelf mocht bedenken hoe hij dit op een andere manier kon vormgeven.
Het was een les in het grijpen van kansen en het creëren ervan, zelfs te midden van een ‘geplande’ ochtendroutine. Soms zijn het die onverwachte momenten die ons de grootste leermomenten bieden.
Ik draai me om en zie dat mijn kinderen van alles uit kasten en laden hebben gehaald om de sneeuwpop nog meer karakter te geven. En die wortel waarvan ik dacht dat we die niet hadden? Tja, die bleek gewoon in huis te zijn.
Fijne dag vandaag en onthoud: vergeet niet te genieten!